غلامرضا (علی) صفائی

آتا مینمک بیر عاییب، آتدان دوشمک مین عاییب

آتی آتین یانیندا باغلاسان همرنگ اولماسا دا هم خوی اولار

آچیلمایان سوفره‌نین بیر عیبی اولار آچیلان سوفره‌نین مین عیبی

آختاران تاپار

آزیدی آریق-اوروق، بیری ده گلدی دابانی جیریق

آغریماز باشووا ساققیز سالما

اؤکوز اؤوزونه کوروشنه اکسه باشی آغریر

ائلین گوجی، سئلین گوجی

ال الی یووار ال ده دؤنر اوزو یووار

اؤلوم دوه کیمی هامینین قاپیسیندا خیخار

اونون ایشی "کاظمین" دن اَییبدی

ایت هورر، کروان کئچر

ایشله‌مه‌ین دیشله‌مز

ایگیت فر اولدو نیلیر دده‌نین مالین، بئفر اولدو نیلیر دده‌نین مالین

ایلانین یارپیزدان آجیغی گلر یوواسینین آغزیندا بیتر

تک الدن سس چخماز

جاوانین گوزگوده گؤردوگون قوجا چیی کرپیجده گؤرر

داغ داغا چاتماز، آدام آداما چاتار

دالدان آتیلان داش توپوغا دَیر

دانیشماق گوموش اولسا دانیشماماق قیزیلدیر

دلی دلینی گؤرسه چوماغین یان توتار

دویه گؤز ائله‌مه‌سه کله آتیلماز

دولتده دوه، اولاددا نوه

زور بزرکدن یاغ چیخادار

سو اوستونده ایلان وورماز

سو گلسه اوز یئرین تاپار

سوروشدولار عاغیللیز کیمدیر؟ - دئدی: قاباقداکی زنجیرلی

سووا یئتیشمه‌میش چیرمانماق

قازان دئیَر دیبیم قیزیلدیر چؤمچه دئیَر من بیللانیب چیخمیشام

قازان قازانا دئیر اوزون قارا

قورت دومانلیق سئور

قورخ آدامین یئره باخانیندان

قونشونون تویوغی قازدیر

قویونی قوردا تاپشیرماق

قیش کئچر اوزو قارالیق کؤموره قالار

کئچی جان هاییندا قصاب پی آختاریر

کور-کورو تاپار سو چوخورو

کولش دوشدو، قیش دوشدو

کؤنول اومدوغو یئردن کوسر

گزن آیاغا داش دَیر

هرنه‌یین ائرکگی باسار، سؤزون دیشی‌سی

یئر کی برک اولور اؤکوز اؤکوزدن اینجییَر

یاخشیلیقا یاخشیلیق هرکیشی‌نین ایشیدیر، یامانلیغا یاخشیلیق نر کیشی‌نین ایشیدیر

یازدا چالیشان قیشدا یئیر

نیارادان بیر نئچه آغیمحمد علی اوجاقی نیارق(بولتن  ائل بیلیمی -ویژه نمین)

آغاجدا خزل آغلار

دیبینده گوزل آغلار

اوغلو اؤلن آنالار

سرگردان گزر آغلار

***

باغچادا تاغیم آغلار

تاغیم یارپاغیم آغلار

نه قدر ساغام آغلارام

اؤلسم تورپاغیم آغلار

***

عزیزیم قازان آغلار

اود یانار قازان آغلار

قریب یئرده اؤلنین

قبرینی قازان آغلار

سولماز پورنعمت(بولتن  ائل بیلیمی -ویژه نمین) 

 آتوشگه / ATÜŞGƏ

پنجره‌نین اوست طرفینده اولان کیچیک باخینجا (فا. دربچه)

آناج / ANAC

قوجالمیش تویوق. (بیز ده بیر آناج تووخ وار)

اَمله‌مک / ƏMLƏMƏK

توختاتماق، ملهم قویماق. (یاراسینی امله‌دیلر)

اریک / ƏRIK

قایسی.

بابا آدام / ‌(BABA ADAM

آدام.

باششّاغ / BAŞŞAĞ

زمی بیچمک اوچون کسرلی آلت. (فا. خوشه‌چین)

بافا / BAFA

بوغدا باشاغی.

بایغوش / BAYĞUŞ

آردیجیل آغلایان کیمسه. (بایقوش کیمی همیشه اولاییب آغلایان)

بیریندیلیغ / BIRINDIILIĞ

آت بورنونا باغلان آلت.

بؤلگه / BÖLGƏ

تیکه.

بوغَنَق / BOĞƏNƏQ

گردباد.

بیج / BIC

آتاسی بللی اولمایان کیمسه (فا. حرامزاده)

پَشوو / PƏŞOV

سیدیک، ادرار.

پَلیمهPƏLIMƏ /

آی چیخمایان قارانلیق گئجه. (بو گئجه هاوا پلیمه‌دی)

پنجه‌گش / PƏNCƏGƏŞ

بیر نوع چؤرک، کوکه، (فا. بربری).

پیتراغ / PITIRAĞ

تویوق.

تالچیق / TALÇIQ

تاماه، (بونون تالچیغین گؤتوردوک)

تایا / TAYA

قیش اوچون ساخلانیلان بوغدا کولشلرینین قالاغی، سامان قالاغی

جَمه / CƏMƏ

بیچیلن بوغدانین بیر بؤلومو

چئرنی / ÇERNI

لوله.

چووله / ÇUVLƏ

چؤر- چؤپ.

خام یئر / XAM YER

بیچیلیپ، اوتاریلمامیش یئر.

خَخول / XƏXUL

قولاغی توکلو آدام.

دؤیری / DÖYRI

بوشقاب.

دویگَج / DOYGƏC

پالتار یوماقدا ایشلدیلن ال آغاجی، (پالتارلاری دؤیگج ینن تاپدالا چیرکی چیخسین)

دوموسگول / DÜMÜSGÜL

قویون قویروغونون اوجو.

سیسغه / SISĞƏ

آریق، سیسقا، (فا. لاغر).

سئرچه اوتی / SERÇƏ OTI

بیر نوع بیتگی آدی، (فا. گندمک).

سردنگ / SƏRDƏNG

چوخ دانیشان.

سوخا / SUXA

میراث. (او سنین سووخووا قالسین)

سولنمغ / SÜLƏNMƏĞ

بوشونا دولانماق. (اونون ایشی سولنمغدی)، (فا. ولگردی)

سوتول /SÜTÜL

ایچی برکیمه‌میش تزه جوجرن بوغدا.

قاغه / QAĞƏ

قارداش.

قلیان QƏLYAN /

بیر نوع بیتگی آدی، خبرچین گولو، (فا. قاصدک).

قورتمج / QORTMƏC

بیر نوع یئمک، (چوبان سوتو ساغیب بیشیرندن سونرا ایچینه بیر یویولموش داش سالار صاباحیسی گون اوندان قورتمج دوزلدر).

قیرخیلیغ /QIRXLIQ

قویون، قوزونون یونونو قیرخماق اوچون مخصوص قایچی.

کرکی / KƏRKI

تئشه.

کَندیKƏNDI /

بوغدا ساخلاما قابی، بوغدا آنباری

کوچل / ‌KÜÇƏL

بوغدا تؤر- تؤکونتوسو.

کؤشَک / KÖŞƏK

آلما زیبیلی.

کولش / KÜLƏŞ

دریلمیش بوغدانین زوغلاری.

کیرکیز / KIRKIZ

گلیم توخوما آلتی.

گیلدیگ / GILDIG

نسترن.

گورشاد / GÜRŞAD

دولو (اورا گورشاد دوشوبدی=اورا دولو ووروبدی)

گوزندریگ / GÖZƏNDIRIK

ائششگین اوزونه باغلانان الده توخونموش شبکه‌لی اؤرتوک.

لرگه / LƏRGƏ

پاخلا، (فا. ماشک).

لوتی / LOTI

توخماق، ات اَزن.

مُتل / MOTƏL

پنیر ساخلاماق اوچون حیوان دریسیندن قایریلمیش وسیله.

مکه بوغداسی /MƏKƏ BUĞDASI

قارغی دالی، مکه، ذرّت

نزیک / NƏZIK

فطیر.

قیزمه / QIZMƏ

قیزدیرما، تب. (اوشاغین ‌قیزمه‌سی وار)، (فا. تب)

فیروون / FIROVUN

ظالیم و غرورلو.

وریان / VƏYAN

زمی یا باغدا سویون قاباغین باغلایان تورپاق یا آلت. (دئییم

وریانی سویا وئرمک)

وَغم / VƏĞƏM

قورویوب، درمک امکانی اولمایان بوغدا سونبولو.

ول / VƏL

بوغدانی سونبولوندن آییران ازیجی آلت.

اورکن / ÜRKƏN

آت – ائششک پالانینی باغلاماق اوچون سیجیم، یوغون ایپ

اووَند / OVƏND

ترسه‌نین قارشیلیغی، (فا. راست).

هاراغاش قوزی / HARAĞAŞ GUZI

او بیری قوزولارا گؤره بیر آز یئکه اولان قوزو.

هیندیل / HINDIL

یابانی بیر بیتگی‌نین میوه‌سی، قره‌میخ، (فا. تمشک).

هَوه‌لیک / HƏVƏLIK

بیر نوع بیتگی آدی، اوه‌لیک، ترشک.

ایمَجی / IMƏCI

اکین ایشینده اکینچی‌یه یاردیم ائدن. (ایمجییه دوشن گورسه‌دیسن)

یانقو / YANQU

چوخ سوسوز، (ع. عطش).

یابا / YABA

شنه.

یاوا / YAVA

پیس.

یئملیکYEMLIK /

شینگی.

یئلپنگYELPƏNƏG /

خیار.

یوگن / YUGƏN

آت آغیزلیغی (دهنه‌سی).

"نیارا" دان بیر نئچه یئرل سؤزمحمد علی اوجاقی نیارق(بولتن ائل بیلیمی - ویژه نمین )

نیارالیلارین دیلی چوخ قدیم زمانلاردان بری تورکجه‌دیر. آنجاق نمین‌ین بعضی یئرلرینده او جومله‌دن عنبران شهرجیگی، امین‌جان، مین‌آباد کندلرینده تورکجه‌دن علاوه تالیش دیلینده ده دانیشیلیر.

آشاغیدا نیارادا ایشلنن بیر نئچه کلمه‌نین معناسی وئریلمیشدیر.

دیرکDİRƏK /

هاچا (فا. ستون)

کولاتKOLAT /

مئشه‌ده آغاجلاری کسیلمیش اولان یئر.

امیرآزا / ƏMİRAZA

 محصول واختی (زمان بهره دهی)

کولفه / KÜFLƏ

 تندیرین بؤیروندن توستو چیخارماق اوچون تعبیه اولان دلیک.

ساخسیSAXSI

 پالچیق قاب قیریقلاری

کالاواKALAVA

 ییخیلیب، ترک ائدیلمیش ائو

دللح /DƏLLƏH

سلمانی

پودینیس PODINIZ /

مئژمئیی، سینی

موخ MUX /

میخ

اوسدولUSDUL /

صندلی

کتیلهKƏTİLƏ /

 یونتالمیش آنجاق صافالمامیش صندل

جان تایی (جام تایی) CANTAYİ (CAMTAYİ)

چوبانلارین پنیر-چؤرک قویوب اؤزلریله چؤله آپاردیقلاری کیف

قالاخ QALAX /

مال-داوارین قوروموش پئهینی

ساج SAC /

 چؤک یاپما، قوورغا قوورماق اوچون دمیردن تئشته بنزر وسیله

شیشŞİŞ /

تندیر اوتونو ائشه‌له‌مک اوچون دمیردن اوزون وسیله

کووسوKOSSOV /

اوجاغین اودونو ائشه‌له‌مک اوچون تاختادان اولان اوزون وسیله

شووŞÜ /

 قویون یونونون تمیزله‌مه‌سینده استفاده اولان نازیک و اوزون آغاج

چولÇUL /

تاخیل داشیماقدا استفاده اولان بیر نؤوع بؤیوک کیسه.

کووزهKÖVZƏ /

 دییرمانچیلارین ال موزدو اولاراق اؤزلرینه آییردیقلاری پای

چرزÇƏRƏZ /

قیش گئجه‌لرینده یئییلن فیندق، کیشمیش کیمی قورو مئیوه‌لر یا دا ازگیل، داش کلم، قوورغا و. . . . (فا. تنقلات)

زومارZUMAR /

قیشا ساخلانیلان آذوقه

یابا YABA /

شنه – تاخیل سوورماقدا قوللانیلان وسیله

آناجANAC /

نئچه دفعه جوجه چیخاریب بئجرن تویوق

 سولماز پورنعمت 

آبرى باهار گؤى اوتو دئییل کى گئنه گؤیره

آت آلما‌میش، آخور باغلار

آت ایگیدین قارداشیدیر

آت کیمیندی؟ - میننین

آت میننینی تانیر

آت مینین٬ دون گئیدیرنین

آتی ائششک یانیندا باغلاسان همرنگ اولماسا دا همخوی اولار

آتی باغلاسان ائششک یانینا یا خویون گؤتورر یا خاصیتین

آج تویوق یاتار یوخودا داری گؤرر

آچیلمامیش سوفره‌نین بیر عیبی وار، آچیلان سوفره‌نین مین بیر

آدام اومدوغو یئردن کوسر

آدامین آنلینا هر نمنه یازمیشلار٬ ائله اودور

آرپا اکن٬ بوغدا درر

آشاغا باشین یوخاریسی دا وار

آشاغی دا اََیلشمیر، یوخاریدا یئر یوخدو

آغ ایتین، قارا گونونده

آغاجین قوردو اؤزوندن اولار

آغریمایان باشا٬ دسمال باغلامازلار

آغزیندان سود ایی‌سی گلیر

آغزینین ساریسی چکیلمه‌ییب

آلا قارغا (فیلان یئرده) بالا چیقاردا بیلمز

آل قاپیدا، سات قاپیدا

آللاه ایکی یومروغو بیر باشا وورماز

آیاق یالینلیق‌دان قاچا بیلمیر

اَیین گئینین ایستر، قارین یئینین

اَیری اوتوراق، دوز دانیشاق

اؤزووه بیر ایبنه باتیر، اؤزگه‌یه بیر چووالدیز

اؤلمک اؤلمکدیر، خیریلداماق نه‌دیر

ائششگیم اؤلمه یونجا بیتینجه، یونجام سارالما، توربا تیکینجه

ائل اؤز دلی‌سینی بوراخماز

ائل گوجی سئل گوجی

ائله بیل آغزینا قوووت آتیبدیر

ائله یئرده یاتماز آلتینا سو چیخا

اتین یئسه سوموگون آتماز

ائششک ساتان کؤششک آلامماز

ال الده باش باشدا

ال الی یووار، ال ده اوزو

ال مرد اولور، گؤز نامرد

آلا ایتدن مشهوردور

اوجوزلو اتین شورباسی اولماز

اورکن نه قدر اوزون اولسا دا دوغاناقدان کئچر

اوزو بزکلی، ایچی تزکلی

اوندان فاطی‌یا تومان اولماز

اووا دئییر قاچ، تازییا دئییر توت

ایگیدین ایگیدلیگی احتیاطدی

ایت ایتلیگین ترک ایتسه ده، سومسوکلوگون ترک ائتمز

ایت هورر، کاروان کئچر

ایش گؤردورنیندی، گؤرنین دئییل

ایلان هر یئره ده ایری گئتسه، اؤز یوواسینا دوز گئدر

ایینه هامینی بزر، اؤزی لوت گزر

بَی وئرن آتین دیشلرینی سایمازلار

بؤرکووی قوی قاباغیوا قضاوت ائله

بؤیوک باشین، بؤیوک بلاسی اولار

باشدا عاغیل اولماسا بدن عذابدا اولار

باغدا اریک وار ایدی سلام‌علیک وار ایدی، باغدان اریک قوتاردی، سلام علیک قوتاردی

بورجلی بورجلونون ساغلیغین ایستر

بولاغا سو توکمک‌نن بولاق اولماز

بونون ایپی‌نین اوستونه اودون ییغماق اولماز

بیر الی آل اولانین، گرک بیر الی ده وئر اولا

بیر ساعتدی تانباکی یانیر، الان دئییر نه توستو‌سودو

پالازا بورون، ائل‌نن سورون

پیچاق اوز دسته‌سین کسمز

پیچاق وورسان قانی چیخماز

پیچاق دسته‌سینی کسمز

پیشیگین آغیزی اته چاتماز دئیر مینداردی

جالانان سو بیر داها کوزه‌یه قایتماز

جاناواردان قورخان، قویون ساخلاماز

جوجه‌نی پاییزین آخیرندا سایارلار

چوخ دولانان تؤپوغا داش دَیر

چوخ دولانان چوخ بیلر

چوخ یاشیان چوخ بیلمز، چوخ گزن چؤخ بیلر

چادیراسیزلیقدان ائوده قالماق

چالما آغاج قاپینی، چالارلار دمیر قاپیوی

چیراق دیبینه ایشیق سالماز

چیراق اوز دؤوره‌سینه ایشیق سالار

حالوا-حالوا دئمک‌نن آغیز شیرین اولماز

خؤروز یوخ ایدی سحر آچیلمیردی؟

خالقا ایت هورسه، بیزه چاققال هورر

خلیفه کیسه‌سیندن باغیشلاییر

دئیه‌سن جانین قاشینیر

دئییر تویوغون بیر قیچی وار

دالدان آتیلان داش توپوقدان دَیر

دردلی دئینگن اولار

دلی قویویا بیر داش آتار یوز عاغیلی چیخاردا بیلمز

دوز یئیب، دوز قابینی سیندرمازلار

دوز یولون یئرییه بیلمیر، شوخوملوقدا شیللاق آتیر

دونوزدان ده بیر توک غنیمتدیر

دوه اویناسا قار یاغار

دوه‌نی چؤمچه‌ینن سووارمازلار

دوه‌نی ساتان ائششک آلا بیلمز

دوه‌یه دئدیلر بئلین ایری‌دیر، دئدی هارام دوزدو ؟

دینسیزینکی ایمانسیزدی

سؤز سؤزی گتیرر

سؤزو آت یئره، یییه‌سی گؤتورر

سؤزو باجیوا دئمه، باجیوین باجیسی وار

ساخلا سامانی، گلر زامانی

سنین کیمی دوستو اولانا دشمن لازیم دئییل

سو آخیب یولون تاپار

سو اولان یئرده تیمّم باطیلدی

سو سویو تاپار، سو دا چوققوری

سینان قول بویوندان آسلانار

سیرا‌دان قالان قوتور اولار

ضررین یاریسیندان قاییتماق، منفعتدیر

عجله ایشینه شئیطان قاریشار

قارا باخت داغلارا چیخسا، داغلاری دومان باسار

قارا قارغانین دا بالاسی اؤزونه شیریندی

قارا گونون عؤمرو آز اولار

قارداشلار ساواشدی، آخماخلار ایناندی

قاشینی قاییران دئییلدی، ووردو گؤزونو چیخاردی

قوچ ایگیت دایی‌سینا بنزر

قوچ ایگیت داییسینا چکر، خاتون قیزخالاسینا

قوناق قوناغی ایسته‌مز، ائو ییه‌سی هر ایکیسینی

قونشوم منی یاد ائله‌سین، بیر ایچی بوش گیردکانلا

قونشویا اومود اولان شامسیز قالار

قویونو قازان گن قازار، درین قازار، اؤزونه قازار

قیزیم سنه دئییرم، گلینیم سن ائشیت

قیش چیخار، اوزو قارالیق کؤموره قالار

کئچل داوا بیلسه، اؤز باشینا یاخار

کاسیب اوشاغی، گؤرمه‌میش بالاسی اولمویاسان

کاسیبین بیر اوغلو اولدو، اونون دا بوینو اَیری اولدو

کاسیبین دوواری آلچاق اولار

کاسیبین گؤزو توخ اولار

کور آللاهدان نه ایستر ایکی گؤز، بیری ایری، بیری دوز

کؤر توتدوغون بوراخماز

کئچلین آدینی قویارلار زولفعلی، کورون آدینی قویارلار نورعلی

کئچی‌نین قوتورو بولاغین گؤزوندن سو ایچر

کچل باخار گوزگی‌یه، آدینی قویار اوزگه‌یه

کور توتدوغونو بوراخماز

گؤزل آغا چوخ گؤزلیدی، بیر ده بیر چیچک چیخارتدی

گئجه گئدر، گونوز گلر

گئجه گونوزوموز بیر اولوب

گئجه نین خئیریندن گونوزون شری یاخشیدیر

گلدی قاشین قاییرا ووردو گؤزون چیخاردی

گلین اوجاقا گلر

گلین اوینایانماز دئیَر اوتاق ایری‌دی

گیر مجنونون گؤزونه، باخ لیلی‌نین اوزونه

لالین دیلینی ننه‌سی بیلر

مال گئدر بیریانا، ایمان گئدر مین یانا

مالین برک ساخلا، قونشون اوغری توتما

نفسی ایستی یئردن چیخیر

نیسیه گیرمز کیسیه

ووروسان اؤلور، کیش دئییرسن گئتمیر

هئچ کیم اؤز قاتیغینا تورش دئمز

هرکیم ائششک اولدو سن ده پالانی اول

هم خودانی ایستیر هم خرمانی

همیشه شعبان، بیرده رمضان

هورن ایت قاپماز

یا حسن کئچل، یا کئچل حسن

یان منه، یانیم سنه

یئر برک اولاندا اؤکوز اؤکوزدن اینجییر

یئمیشین یاخشی‌سین چاققال یئیر

یاخاما سانجاق ساچماییبسان کی

یاخشلیغی آت دریایا بالیق بیلمسه خالیق بیلر

یورغانا بورون، ائل‌نن سورون

سعدالله خان آزاده در سال 1278 شمسی در نمین به دنیا آمد. پدر او «علی‌خان» نام داشت و از خوانین نمین بود که دارای چهار پسر بنامهای سعداله،  رستم، عیسی و قوام بود که همة آنها کارمند دولت بوده‌اند. مادرش «گوهرتاج خانم» خواهر سردار ناصر و دختر «قمرخانم» بود. (قمرخانم در تاریخ نمین یکی از بانوان بنام می‌باشد که زمانی نایب الحکومه بوده است.) جد بزرگ سعدالله‌خان «خداقُلی‌خان بابا» بوده‌است.

سعداله‌خان تحصیلات ابتدایی را در نمین گذرانده و سه سال در دبیرستان آستارا درس خوانده و برای گرفتن دیپلم به تهران رفته و در مدرسه دارالفنون در رشته فرهنگ و ادبیات دیپلم گرفته است.

 منبع :tarikheardabil.blogfa com/

وی در سال 1298 شمسی مدیر دبستان پسرانة چهار کلاسی در نمین گردید و در این دبستان به تدریس برای کودکان و نوجوانان این شهر مشغول شد و در این مدرسه شاگردان زیادی تربیت نمود. از جمله شاگردان ایشان سلطان علی‌خان اسبقی، آقای نصیری و خانم آرام مجیدی بودند.

در سال 1312 شمسی او به علت علاقه‌ای که به مشاغل نظامی داشت، به ارتش ملحق شد و بعد از طی دوره‌ای به سپاه آذربایجان (به فرماندهی تیمسار شاه‌بختی) پیوسته و با درجة ستوانی بعنوان رییس دفتر ستاد سپاه آذربایجان مشغول انجام وظیفه شد.

وی بعد از چند سال خدمت در نمین، به اردبیل منتقل شد و در همانجا، با خانم «زرّین‌تاج» دختر افتخار العلمای اردبیلی[1] ازدواج نمود. سعدالله‌خان بعدها سه همسر رسمی دیگر نیز اختیار کرد که حاصل ازدواج آنها 7 پسر و 4 دختر بود. او به تربیت فرزندانش اهتمام زیادی نشان می‌داد و با وجود اینکه دارای 11 فرزند بود، همة آنها دارای تحصیلات دانشگاهی هستند. حمیدخان آزاده یکی از فرزندان ایشان می‌باشد که فردی فرهنگی، متعهد و علاقمند به دانش و علم بوده و در آبادان به تدریس اشتغال داشته‌ و شهید جهان‌آرا یکی از شاگردان او در آبادان بوده است.

سعدالله‌خان شخصی درستکار و دلسوز بود و در طول دوران خدمتش به حق و حقوق کسی دست نبرده و اجازه نمی‌داد هیچکس به حقوق دیگران تجاوز نماید. او با جان و مال خویش در خدمت مردم بود و همیشه به فرزندانش سفارش می‌کرد تا جایی که می‌توانند به مردم خدمت نمایند و اگر توان آن را نداشتند، حداقل ظلم و خطائی در حق مردم انجام ندهند.

 در شهریورماه سال 1320 شمسی (دو ماه بعد از حمله متفقین به ایران) ارتش منحل ‌شد و با انحلال ارتش، او نیز بیکار ‌گردید. در سال 1321 با تشکیل ژاندارمری (امنیه) به آنها پیوسته و بعنوان فرمانده گروهان ژاندارمری اهر انتخاب، و برای خدمت به منطقة اهر اعزام ‌شد. وی پس از دو سال خدمت در اهر، به فرماندهی میانه منصوب، و به آنجا اعزام گردید. هنگامی‌که وی در سمت فرمانده ژاندارمری میانه مشغول خدمت بود، جریان فرقة دمکرات آذربایجان پیش آمد. او به وسیله آن فرقه دستگیر و خلع لباس گردید. در بهمن ماه سال 1324 شمسی بعد از پایان حکومت فرقه دمکرات، او به تهران رفت و خودش را به  ارتش معرفی نمود. مدتی در تهران بود و سپس در سال 1325 او را به اصفهان منتقل نمودند. وی مدت چهار سال در اصفهان مشغول خدمت بود تا اینکه در سال 1329 شمسی به اهواز رفته و در آنجا مشغول خدمت گردید. در سال 1332، او عازم آبادان شد و مدت سه سال نیز در این شهر به  خدمت پرداخت و سرانجام در سال 1335 شمسی با درجه سرهنگی از خدمت بازنشسته شد. بعد از بازنشستگی دو سال در آبادان ماند و سرانجام در سال 1337 به  مسقط الرأس خود شهر نمین آمده و در آنجا ساکن گردید.

از سعداله خان چند کتاب و دفتر خاطرات باقی مانده که هنوز به چاپ نرسیده است. یکی از دفترها در دست فرزندان او در نمین موجود است و دفتر دیگر بنام «سرگذشت من» در دست فرزند دیگرش در اهواز می‌باشد.

از کارهای عام المنفعه ایشان، اهدای خانه و زمین شخصی برای احداث اولین تأسیسات و ساختمان هلال احمر شهر نمین می‌باشد که در همان مکان ساختمان هلال احمر احداث گردیده است.

 او تا اواخر عمر خویش در نمین ساکن بود و در تاریخ 23/11/1359 شمسی به رحمت ایزدی رفت و در آرامستان نمین آرمید. روحش شاد باد.

یازیرام...

یازاجاغام دا...

نت دونیاسینی آنا دیلیمله دولدوراجاغام دا...

(ایکی ایسفند دونیا آنا دیلی گونون اونوتمایین!!!)

 این خانه متعلق به میر کاظم خان حاکم حکومت محال ثلاثه مرزی، محال ویلکیچ (مرکز آن نمین) محال تالش (مرکز آن آستارا)  محال اجارود و مغان (مرکز آن گرمی) بوده که حکم خود را از عباس میرزا گرفته و با دختر وی ذیز ازدواج کرده بود.

       وی مرکز حکومت خود را نمین قرار داده و در همین محل اقدام به ساخت بنایی نمود که پس از تملک سازمان میراث فرهنگی، این ساختمان در بهمن ماه سال 1387پس از پایان عملیات مرمتی به عنوان موزه نمین مورد بهره برداری قرار گرفت.

این مجموعه در حال حاضر شامل بخش های زیر می باشد:

1.       خانه اسبقی که در بخش جنوب غربی بنا و چسبیده به آن قرار دارد.

2.    مسجد که در ضلع شمالی میدان  و بر روی شیب تپه بنا شده است، بانی مسجد فرخنده خانم دختر عباس میرزا قاجار عیال میرکاظم خان فرزند میرحسن خان بن میرمصطفی خان تالش بوده است.

3.    بازار قدیمی شهر در جوار رودخانه نمین چای، مسجد و میدان اصلی شهر شکل گرفته و جزء بازارهای ذیمه باز محسوب می شود که نوسازی شده و هیچ پوششی ندارد.

4.    میدان، فضای باز و سیعی که دارای محدوده ای کم و بیش معین می باشد و در محل تقاطع راههای اصلی شهر قرار گرفته و دارای کارکرد ارتباطی، اجتماعی، تجاری و مرکز تجمع مردم شهر در ایام خاص محسوب می شود.

 منبع:http://tarikheardabil.blogfa.com/post-171.aspx

تاریخچه بنا:

الف: دوره مهرانیها:

این دوره به تاریخ تمدن های اولیه ایران مربوط می باشد، شناسایی دلمن ها در منطقه و قلعه و باروی قدیم نمین مربوط به دوران باستان و دوران اسلامی می باشد.

ب: عهد میرمصطفی خان تالش:

مناطق تحت نفوذ میری مصطفی خان شامل منطقه تالش، اجارود، مغان، ویلکیج و سایر مناطق این نواحی می باشد که خانه هایی در نمین داشته اند تا به کارهای حکومتی رسیدگی نمایند.

ج:دوره بعد از میرکاظم خان:

-         نسل اول ساخت و ساز: خانه قدیمی سیف الملک که تخربب شده است.

-     نسل دوم: بنای دیوانخانه جهت رتق و فتق امور و احداث مسجد توسط فرخنده خانم عیال میرکاظم خان که مهریه خود را وقف ساخت مسجد می نماید.

-     نسل سوم: یاقوت میرکاظم خان، میراسدا... خان اقدام به احداث ساختمان در سهم الارث پدری می کند و برای اساس ساختمان امروزی صارم السلطنه شکل می گیرد.

-     نسل چهارم: با فوت سیف الملک حاکمیت منطقه به خانواده میراسدالله خان برادر ایشان منتقل شده و میرسلیمان خان صارم السلطنه فرزند ارشد وی زمام امور را به دست می گیرد.

عناصر تشکیل دهنده بنا:

1.      سردر هشتی

2.      حیاط

3.      حوض شش ضلعی سنگی با فوتره سنگی

4.      اتاقها در بخش تخت بنا

5.      اتاقهای بخش شیروانی

6.      فضای خدماتی

اتاقهایی که در بخش شیروانی بوده دارای پنجره های رو به نور هستند و نمای زیبا از شهر قابل وریت است. بنا ه روایت اوژن اوبن در کتاب (تاریخ ایران امروز 1907-1906) از بالای این محوطه مناره یک مسجد و گنبد دو باب حمام به چشم می خورد و بقیه مناطق شهر را خانه های ویلایی و باغات میوه احاطه کرده است و در کنار رودخانه صدباب مغازه به چشم می خورد که بازار را تشکیل می دهد.

پروژه صارم السلطنه

طرح مطالعات این پروژه تقریباً از سال 1385 آغاز گردید و در سال 87 به پایان رسیده و در دهه مبارک  فجر سال 1387 به عنوان موزه مورد بهره برداری قرار گرفت.

موزه نمین

در بخش موزه آثار تاریخی، باستانشناسی، مردم شناسی و... که از منطقه نمین بدست آمده و یا در ارتباط با

منطقه نمین می باشد به نمایش گذاشته شده است. از جمله اشیاء به نمایش در آمده می توان به آثار ذیل اشاره نمود:

-         پیکانهای مفرغی

-         سکه های مربوط به قرون 4 تا 9 هـ ق  و دوران  آق قویونلوها و قره قوینلوها

-         مخزن باروت مخصوص تفنگ متعلق به دوره زندیه

-         اسناد و کتب خطی مربوط به دوره تیموری

-         اشیاء بدست آمده از خود بنا

-         اشیاء مربوط به دوره صفویه

علاوه بر ابنیه های ذکر شده می توان خانه های سرهنگ مصباح (میر محمد باقرخان)- خانه اقبال نظام، خانه میرمحسنی، خانه حسن علی خان عابدی و خانه سان (سلطان علی خان اسبق)خانه جهانگیر خان را نام برد و اماکن تاریخی موجود در شهرستان نمین می توان حمام های تاریخی حور، نیارق، سولا و حمام تاریخی میرزای نمین می توان نام برد.

تنها یک سیب سرخ زیبا و اشتها آور باشد اما در حقیقت این سیب ویژه که Redlove نام دارد نه تنها دارای یک پوسته قرمز رنگ است بلکه درون آن نیز کاملا سرخ است.

به علاوه این سیب نسبت به سیبهای معمولی از آنتی اکسیدانها و مواد غذایی غنی تری برخوردار است. بنابراین برای تهیه کیک سیب با این میوه جدید می توان یک کیک سرخ رنگ را تصور کرد که به نظر می رسد با آب تمشک سیاه مخلوط شده باشد.در تفاوت با سایر سیبها، Redlove حتی در مجاورت هوا نیز سیاه نمی شود و به این ترتیب برای تهیه سالاد بسیار مطلوب است.

براساس گزارش دیلی میل، یک شرکت انگلیسی به نام "ساتنز" حق فروش نهالهای این سیب را به قیمت دانه ای 95/24 پوند (30 یورو) دراختیار دارد و تاکنون هزار و 500 سفارش از کشاورزان محلی دریافت کرده است و20 سال مطالعات یک پرورش دهنده گیاهان در انگلیس به نام "مارکوس کوبرت" است که این سیب کاملا سرخ را از پیوند گونه های متمایز میوه ها و کاملا طبیعی به دست آورده است. در این سیب از تکنیکهای اصلاح ژنتیکی استفاده نشده است در حالی که اگر در اواخر تابستان در اطراف نمین  گشت گزاری داشته باشید می توانید این نوع  سیب را پیدا کنید بدون اینکه تحمل هزینه۳۰یورو و یا دردسر پژوهش  ۲۰ ساله داشته باشید متاسفانه این طبیعت بکر منطقه ما از یاد رفته و توجه نمی شود

منبع:http://tarikheardabil.blogfa.com/

کول چرشنبه

قبل از رسیدن چهارشنبه سوری (کول چرشنبه ) زنان روستایی تمام اتاقهای خانه را گرد گیری کرده و به شستشوی وسایل و فرشها پرداخته و خانه را از نو می آرایند تا برای استقبال از عید آماده باشد .قبلا" خانه های روستایی گلی بودند و بصورت سنتی ساخته شده بودند . زنان روستایی گل سفید(شیره)را از پایه کوه ها آورده و  خانه را سفیدرا با آن کاری میکردند .و سبزه های خود را آماده می کردند تا در شب عید در سفره هفت سین بگذارند.

درباره این نظر به زودی مطالبی خواهم گذاشت

چهل ویک  سال قبل درست شهریور 1350بااتوسیرشیشه گردنه سنگفرش وزیبای حیران  که مه آلود هم بود بالا آمدم .بعدازاتمام مه به دشتی رسدیم که برتابلویی کوچک سفیدرنگ نوشته شده بودنمین .شایدازآن گردنه خطرناک باآن مه غلیظ رستن وبروشنایی رسیدن . نمین اولین آبادی بودکه ذهنم راهمیشه مشغول میکرد .حالا چه خوش اقبال هستم بخاطرخدمت صادقانه ام درآن سالها شاید بعنوان هدیه ی خدمت . مفتخرم که بادختر گلم ارتباط فرهنگی وادبی مجازی داشته باشم .!(برفرازکوهی ابری نمایان میشودوبرمزرعه دل شاعری بارانهای بهاری فرومی ریزد.گیاه های سرسبز سرازخاک بدرمیکنندوغنچه های شاداب لب ازلب می گشایند وجهان آفرین راتبریک میگویندوسپس برچهره  ی شاعرلبخندمی زنند.همچنان که کودکان برمادران می خندند.چه خوش بودمی دانستم که سعدی کهنه کارجمال شناس  این همه غزل های دلبند راازشوق روی کدام بهار سروده واین همه سرمستی راازشراب چشمان  مخمور کدام پری چهریافته وآموخته است )( محمدبهمن بیگی مقدمه ای براشک معشوق  سروده دکترمهدی حمیدی شاعر معاصر) چند بیت ترکی قشقایی درباره عشاق نامدار ایل (نگارومحمود) =نگارداغی حاموداغدان ایجدیر -باخدیگمچه هچ گورینمز یارداغی -یارالییم چاردوروما باخارام - قانات چالوب دیرناغ ایسته غال خارام محمود دیرمن اوگیندن غورخارام - الم بیرناکسه قالا نازلی یار= احتمالا درنوشتن تورکی رفوزه ام چراکه تورکی  قشقایی بعلت ارتباط اجباری باتاجیکها .آمیزه ای ازکلمات فارسی وتورکی است غلط هارا به طبع نازک وروح لطیف وقلب رئوف وسیرت نیکو ودل دریای خودت ببخشایی .(اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا --بخال هندویش بخشم سمرقند وبخارا  را )حافظ

محمد بهمن‌بیگی که از او به عنوان پدر آموزش عشایر یاد می‌شود، در سال 1299 در ایل قشقایی در خانوادهٔ محمودخان کلانتر تیره بهمن‌بیگلو از طایفهٔ عملهٔ قشقایی به هنگام کوچ دیده به جهان گشود

هشت ساله که شد، پدر یک منشی استخدام کرد و به خانه آورد که هم به محمد درس بدهد و هم برای او نامه بنویسد. محمد دو سال نزد آن منشی درس خواند و الفبای سواد را آموخت. ده ساله بود که در راستای سیاست تضعیف عشایر و تخته قاپوی اجباری، پدرش را به تبعید به تهران محکوم کردند و شش روز پس از تبعید پدر، مادرش را نیز به گناه فراهم کردن آذوقه برای عشایر مخالف دولت، به تبعیدگاه همسرش فرستادند. بنابراین، محمد همراه مادر تبعیدی از کوه‌دشت به تهران آمد و در مدرسهٔ علمیهٔ تهران مشغول تحصیل شد.(ادامه مطلب)

س از پایان دورهٔ دبیرستان به دانشکدهٔ حقوق وارد شد و دورهٔ کارشناسی حقوق را در سال 1321 به پایان رساند. او قبل از شروع به همکاری با اصل چهار ترومن، با معرفی یکی از سران ایل قشقایی به آمریکا رفت و پس از مدت بسیار کوتاهی به وطن بازگشت. از آن‌جا که در شهر و در کارهای اداری دوام نیاورد پس از چندی به ایل بازگشت.

او در ادامه فعالیت‌های خود به سمت آموزش عشایر رو آورد، و چادر سیاه ویژهٔ آموزش خود را از سال 1331 بر پا کرد. به این شیوه، نخستین آموزگار عشایر ایرانی می‌توانست در هشت ماه از تابستان و زمستان به مردم ایلش درس بدهد و آن‌ها را به روزگار خویش آگاه‌تر سازد.

همچنان که تقاضا برای بر پا کردن مدرسه افزایش می‌یافت، "ابتدا وزارت آموزش و پرورش می‌پنداشت که جز در صورت اسکان ایلات، که امری ضروری ولی خیلی طولانی بود، تاسیس مدارس امکان‌پذیر نیست." بهمن‌بیگی به سفارش یک دوست، می دانست که:" آمریکایی‌ها می‌توانند به او کمک کنند. آن‌ها پیش از این کمک‌های زیادی برای اصلاح و برپایی مدرسه‌های روستایی پرداخته‌اند." در همان زمان یک برنامهٔ همکاری فنی و اقتصادی با عنوان اصل چهار در ایران آغاز شده بود. سفارش آن دوست باعث شد که بهمن‌بیگی به دیدار مدیرکل اصل چهار در استان فارس برود و توسط آقای گیگن روند کارها را سرعت بخشد.

بهمن‌بیگی توانست به کمک دوستانی که با او همراه شدند برنامه‌ای را با پنج اصل در زمستان 1332 به تصویب برساند که طی پیام رسمی به ریاست آموزش و پرورش استان فارس برای اجرا ابلاغ شد. بر پایهٔ برنامهٔ آموزش عشایر باید برای پایه‌های اول تا چهارم مدرسه‌های سیار و برای پایه‌های پنجم تا نهم مدرسه‌های شبانه‌روزی بر پا می‌شد. همچنین، باید یک مدرسهٔ تربیت معلم ویژهٔ عشایر برای جذب دانش‌آموزان با مدرک پایان کلاس نهم ساخته می‌شد و گروهی برای نظارت بر مدرسه‌های چادری نیز به وجود می‌آمد. با وجود این، تنها به بر پایی مدرسه‌های چادری و کار نظارت بسنده شد و 78 مدرسه در ایلات و عشایر بنیان‌گذاری شد. ادارهٔ این مدرسه‌ها با آقای بهمن‌بیگی و دو ناظر دیگر، بیژن بهادری کشکولی و نادر فرهنگ دره‌شویی، سپرده شد.

ازآن‌جا که در میان عشایر نتوانستند افراد باسوادی برای آموزش پیدا کند، آموزگاران دیپلمهٔ شهری را با وعدهٔ استخدام رسمی و فراهم کردن امکانات لازم برای آسایش آن‌ها به سوی ایل کشاندند. اما پس از یک سال روشن شد که این آموزگاران نمی‌توانند در میان عشایر زندگی کنند و به هنگام کوچ با آن‌ها همراه شوند. به بیان بهمن‌بیگی:"بچه شهری در ایل می‌ترسید و آب می‌شد و سگ زرد را شغال می‌دید." از این رو، چاره را در آن دید که از خود ایلیاتی‌ها داوطلب بگیرد و آن‌ها را آموزش بدهد و برای آموزگاری آماده سازد.

همه جور آدم داوطلب این کار شده بودند و بهمن‌بیگی همهٔ آن‌ها را امتحان می‌کرد که خط و حساب بدانند. سپس، آن‌ها را به کدخدا می‌سپرد و ماهی 90-80 تومان برایشان دستمزد تعیین می‌کرد. اما به دلیل سواد کم آن‌ها، همواره در کنارشان می‌ماند و آن‌ها را راهنمایی می‌کرد. در واقع او از همهٔ مدرسه‌های عشایری دور و نزدیک بازدید می‌کرد و مدرسه‌ای نبود که خودش تک تک دانش‌آموزانش را آزمایش نکرده باشد. یکی دیگر از راهکارهایی که باعث پیشرفت کار بهمن‌بیگی شد، دعوت از دولت‌مردان و اثرگذاران آن زمان برای سفر به آن مناطق بود؛ دعوت به ایل، پذیرایی گرم سنتی و ایلیاتی با همهٔ توش وتوان و سپس سواد و توانایی و استعداد نوشکفتهٔ بچه‌های ایل را به رخ کشیدن، به امید جذب حمایت مالی و قانونی دولت. در یکی از این برنامه ها، دکتر کریم فاطمی، مدیرکل آموزش و پرورش فارس، همراه جمعی از معاونان و مدیرکل‌های ستادی وزارت، از مدرسه‌های سیار دیدن کردند. نتیجهٔ دیدار آن شد که: وزارت موافقت کرد حقوق آموزگاران را بپردازد، فاطمی یکی از پشتیبانان این برنامه شد و از بهمن‌بیگی خواستند به استخدام آموزش و پرورش درآید و این کار را به طور رسمی ادامه دهد.

نهادی شدن آموزش در عشایر پس از ده سال با حمایت اصل چهار ترومن و پشتیبانی دکتر کریم فاطمی به ثمر رسید و طرح تعلیمات عشایر در هشت‌صد و نودمین نشست شورای عالی فرهنگ در تاریخ 10/10/1334 به تصویب رسید. از آن تاریخ آموزش عشایر توسعه یافت و پایدار شد و بر پایی مدرسه‌های عشایری به عشایر استان فارس محدود نشد و فرزندان عشایر از ایل‌های آذربایجان تا مرزهای شمال شرقی خراسان، از نعمت مدرسه و سواد برخوردار شدند.

بهمن‌بیگی دانشسرای تربیت معلم عشایری را بنیان‌گذاری کرد. اما کارشناسان آموزش و پرورش معتقد بودند که او در کار آموزش و پرورش صاحب‌نظر نیست و تدریس در دانشسرای تربیت معلم کار افراد متخصص و تحصیل‌کرده‌های دانشسرای عالی است. به این ترتیب، بهمن‌بیگی طی 26 سال سرپرستی آموزش عشایر را به عهده داشت.

دوران بازنشستگی محمد بهمن‌بیگی بیشتر به ثبت تجربه‌ها و خاطره‌ها و نظریه‌های او در زندگی و کار با عشایر و آموزش و پرورش گذشته است که حاصل آن چند کتاب در قالب داستان‌هایی گیرا و خواندنی است.

1.عرف و عادت در عشایر فارس، انتشارات بنگاه آذر، 1324 چاپ دوم انتشارات نوید شیراز 1381
2. بخارای من ایل من. انتشارات آگاه، 1368
3. اگر قره‌قاچ نبود. انتشارات باغ آدینه، 1377
4. به اجاقت قسم.

5. طلای شهامت . انتشارات نوید شیراز1387

علاوه بر این کتاب‌ها کتاب «نوشته‌هایی درباره محمد بهمن بیگی و آثار او» به کوشش اسماعیل احمدی، ابوالفتح امیری و کهزاد رنجبرنیز در سال 1384 از سوی  نشر ویژه نگارمنتشر شد.

بهمن بیگی روز 11 اردیبهشت  1389 بر اثر عفونت ریوی در 90 سالگی درگذشت.

در پست قبلی کامنتی از استاد امراله یوسفی گذاشتم . چه سعادتی بود وچه خوش ساعتی ...

شاید در خواب و رویا هم تصور نمی کردم استاد یوسفی شاگرد بهمن بیگی پا یه کلبه نمین بگذارد حال وبلاگ نمین را بیشتر از قبل دوست دارم .

استاد 41سال پیش در مغان ما معلمی کرده آدیگوزلی،اکبر میرزایی،اسدالله راعی  و ...را به جامعه مغان تحویل داده اری یوسفی چهل و یک سال پیش پا به خاک پاک آذربایجان نهاد ه که استاد آدیگوزلی شاگرد وی بوده و از وی با تمام عشق و علاقه یاد می کند .یوسفی عشق وصف ناشدنی نسبت به منطقه ما دارد(سلامی بصلابت دنا بزیبایی سروناز شیراز به هیجان سراشیبی حیران که دردشتی زیبای بنام نمین اش سر تعظیم فرود می آوریم به معرفت و کمال ملک صورتان و نیکوسیرتان سرزمین سارای – آخر سال نود بود داشتم خانه تکانی می کردم به خونه دل رسیدم محبت 40سال قبل مردمان شاهسون را برداشتم نه غباری داشت نه کهنه شده بود مهرشان در دلم تا ابد جاودان خواهد ماند یاد یاران یاد شیدایی و جوانی یاد باد ) در زیر سایت ها و وبلاگ هایی از قشقایی ها ی عزیز را قرار می دهم اهل دلان لینک معرفت دهند که دنیایی است دنیای بهمن بیگی ،امراله یوسفی و آدیگوزلی و ...!

بزودی آقای یوسفی را در آغوش مغان خواهیم دید با دل به دیدار استاد خواهیم رفت ...

http://www.qashqaie.ir/member.php

http://ghashghayi.mihanblog.com/

http://www.ileqashqai.blogfa.com/

آقا یا خانم برومند

بدرستی یوسفی تنها کسی است که بانوشته هایش .مکتب واعتبار مدیرکل افسانه ای رابه همه شناسانده است .یکی از  دانش آموزان حق شناس بهمن بیگی است .که به تنهایی زحمات اطلاع رسانی رابا نوشته هایش متحمل شده برماست تاقدراورا بدانیم.مخصوصا بانوشتن کتاب دانشسرا ی عشایری نام معلمان عشایری هم جاودانه شد .اودرچادرعشایری درس خوانده درسال 49 باسیکل وارد دانشسرا شد .اولین مربی   ورزش ایل قشقایی است .5سال دردشت مغان خدمت کرد.درحین معلمی دیپلم گرفت سال 56وارددانشکده تربیت بدنی تهران شد .سالهای 57تا60 مسئول تربیت بدنی آموزش پرورش عشایرایران بود .دبیردانشرا ودبیرستان عشایری شد .20سال مسئول انجمن فوتبال سازمان آموزش وپرورش استان فارس بود.نهایتنا دردبیرسان عشایری بازنشست گردید.درشهر شیراز زندگی میکند.   از  استادش خاطرات زیادی بیاد دارد .من هم افتخار دارم که دردانشسرا هم دوره اش بودم .هروقت والیبال بازی میکرد من پاسورش بودم .یاداون روزهابخیر

پیکر شیخ ثابت شفیقی امام جمعه سابق عنبران بعد از 50 سال هدایت مردم و ایجاد وحدت و همدلی در بین اهل تسنن و تشیع تشییع شد.

به گزارش خبرگزاری فارس از اردبیل، در این مراسم که عصر امروز در شهر سنی‌نشین عنبران برگزار شد، اهالی با حضوری با شکوه پیکر امام جمعه سابق خود را تشییع کرده و در شهر عنبران اولیا به خاک سپردند.

این شخصیت برجسته و روحانی اهل تسنن در سن 97 سالگی و بعد از چند سال خانه‌نشینی به دلیل بیماری و کهولت سن امروز دیده از جهان فرو بست و به دیدار معشوق شتافت.

در مراسم تشییع و خاکسپاری امام جمعه فقید عنبران که جمعی از مسئولان نیز حضور داشتند، امام جمعه شهر عنبران در سخنانی گفت: شیخ ثابت شفیقی خدمات ارزنده‌ای را در دوران حیات خود انجام داد و بزرگ‌ترین منادی وحدت جامعه اسلامی و نزدیکی اهل تسنن و تشیع بود.

حجت‌الاسلام یاور مرادی با بیان این‌که این شخصیت در عمر 97 ساله خود همیشه بر همدلی و وحدت اهل تسنن و تشیع تاکید می‌کرد، افزود: مردم به دلیل علاقمندی به این شخصیت همیشه تابع نظر این روحانی پیشقدم بودند و با دوری گزیدن از تفرقه و دودستگی سعی می‌کردند وحدت و حرکت منسجم خود را ادامه دهند.

وی اظهار داشت: اشعار و آثار به جای مانده از این شخصیت والامقام نشان از علاقمندی او به اهل بیت دارد به طوری که شیخ ثابت شفیقی در تاریخ عنبران شخصیتی عالم، آگاه و آشنا به حقایق زمان خود بود.

مرادی با تسلیت بر اهالی عنبران به خاطر فقدان این شخصیت برجسته تصریح کرد: نسل آینده باید شناخت، معرفت و اخلاق این شخصیت‌ها را الگوی خود قرار دهند و بکوشند تا خدمتگزاری صادق و بی‌ریا باشند.

به گزارش فارس، امام جمعه شهر عنبران در ادامه سخنان خود خاطر نشان کرد: با تشییع پیکر امام جمعه سابق عنبران اهالی دلدادگی خود را به این شخصیت نشان داده و بار دیگر بر وحدت و همدلی خود پافشاری کردند.

شیخ ثابت شفیقی که چند سال پیش نیز آیین نکوداشت او در شهر اردبیل برگزار شد بعد از تحمل بیماری دار فانی را وداع گفت و قرار است مراسم بزرگداشت این شخصیت برجسته روز دوشنبه از ساعت 15 الی 18 در مسجد جامع عنبران برگزار شود.

درسفرمجازی ام درنمین ماندم.استقبال بی نظیرومهمانداری چون سولمازکه رودخانه ی(پیله چای)رامنحرف کردوازآب خروشانش مددگرفت وراه رابرمابست .چندروزی مهمانش بودیم.تبادلات شورانگیز ادبی وفرهنگی وعلمی صورت گرفت .چندروزی مبایل ها وایمیلها .وب هاقرق بودند.سرانجام آشوب آشنایی وشیدایی فروکش کرد.گرچه درخیالم دل بریدن ازنمین سخت بود .اماچاره نبود.بابغض گلو واشک هجران بسوی مغان راهی شدیم.باآن اتوبوس به اردبیل رسیدیم.اردبیل مثل حالا بزرگ نبود.یک خیابان مستقیم داشت که ازبازارقدیمی شروع وبه بقعه شیخ صفی ختم می شد.چندمحله قدیمی هم داشت .نام یکی ازآنها باغ مشه بود.شب رادرهتل پاک گذراندیم.شایدتنها هتل آن موقع بود.آن شب یکی ازطولانی ترین شبهای زندگی ام بود.صبح زود وسایل خودرابادرشکه به ضلع غربی شهر که ایستگاه مسافربری مشکین شهر بود،بردیم .اتوبوس قراضه ای موتورجلو وایساده بود.ودادمی زد مشکین .مشکین.سوارش شدیم .کلی خوشحال شد.چونکه 13نفرمسافر باباروبنه گیرش آمده بود .فورا حرکت کرد.جاده باریک وخراب بود.فقط خروجی ازاردبیل و ورودی مشکین کمی سیاه رنگ .شبیه آسفالت بود.چندساعت طول کشید .تابه شهری کوچک وزیبا باتاکستانهای منظم وفراوان ومردمان خوش مشرب ومه رویانی شیرین زبان وجنت مکان ودلکش.ازهتل ومهمانسراخبری نبود.هنوزمدارس بازنشده بود.

اخرشهریور1350بود.دریک مدرسه دخترانه 2کلاس به مادادند.برای رفتن به مغان مشکلات زیادی بود.نه ماشینی نه کاروانی.بیچاره ریس اداره مانده بود چکارکند.قدرمارانمیدانست چون باکارمان آشنا نبود.زمانی آشناشدکه دیگردیرشده بود.دوباره شبی طولانی درمشکین شهر داشتیم.برای شروع خدمت بی تابی می کردیم .درمرام بهمن بیگی تنبلی وکاهلی ودیررفتن وپول کارنامه وثبت نام وکتاب ممنوع بود.واقعا همیشه همراهمان بود .عقلمان یکی کردیم و4دستگاه جیپ چادری ویلز کرایه کردیم.ازجعفرآباد غرب مغان ازطرف آصلاندوزدوره انداختیم وعصر به پارس آباد مغان رسیدیم.(راه خاکی وناصاف باریک بود.درجایی ایستادیم .قهوه خانه محلی بود.چیزجالبی درآنجادیدم که هیچ کجاحداقل من ندیده بودم.رادیو بزرگ ویخچا لش بانفت کارمیکرد.میگفتندروسی است.)شهرفعلی پارس آباد.یک چهارراه گلی وشلی داشت.مغازه هاانگشت شماربود.می توانم باکمی تفکر اسامی آنهارابزبان بیاورم.اکثرااهل مشکین بودند.هتل دارش هم تبریزی بود .یادش بخیر کپی حسین کلانی بازیکن نامدارفوتبال ایران بود.مهندس پارسا بنیانگذارشهر ومهندس کفایی بنیانگذار کشاورزی مدرنیزه و بهمن بیگی بنیانگذار تدریس الفبای نوین در مغان آوردند .چندراس گاومیش درورودی شهردرآب شل غوطه وربودند.گله ها ی هشترخان اطراف شهررازیباکرده بودند.آقای نادریان راهنمای تعلیماتی ازشیرازبایک دستگاه لندرور آمده بود.هرنفررابدهی فرستاد.من وزندی کاظمی هم رفتیم اجیرلوکندی .اجیرلویکی ازطوایف شجاع وپرجمعیت شاهسون بود.یادم هست یکی اززنان ایلخان ازهمین طایفه بود.درغروبی زیبا وخاطره انگیزوارداجیرلو شدیم.تشنه ی خدمت بودیم.تصمیم بزرگی درسرداشتیم.ده نیمه سیار وازدوقسمت تشکیل میشد.درشمال ده عشایرودرجنوب آن مهاجرین که ازمشکین وایران آباد آمده بودند.زندگی میکردند.درحدفاصل شمال وجنوب .منطقه وسیعی بود.که بیشتربمیدان لشکرکشی وجنگهای تن به تن شبیه بود.یک مدرسه 5کلاسه .یک مسجدویک حمام دربه داعون که ازبنیادش راه نیفتاده خراب بود.بازهم شبی طولانی برای ماوشبی کوتاه برای آقاوخانم مشکین شهری که بااکراه میخواستند روستاراترک کنند.فردایش درست اول مهر بود .درس راعاشقانه شروع کردیم .گلو له آتشین خدمت بودیم.درتب تاب مهربانی وشیدایی می سوختیم.چه ها کردیم وچه هاشدراباید دانش آموزان بگویند .مثل سهراب .احمد .اکبر.اسداله.مصیب.اسفندیار.فاطمه پوران.ایاز.بختیار.زمان.جهت اطلاع سال 57معلمان عشایر300نفر بودند

ساوالان قارتالی (من دئیرم اردبیل شهریاری)

http://gurtal.blogfa.com/

اوز طبیعت گوزللیک لری معدن و ایستی سولاری ایله بوتون دنیادا مشهور اولان سرعین منطقه سی عصر بویو اوز قوینوندا بیر چوخ شاعیر لر یئتیر میشدیر .بونلاردان بیریده ایللر بویو سیز سمیر سیز قلم چالان 1334 ده سرعینده دونیا دونیا گوز آچان رحیم اسد اللهی " درویش " جنابلاریدیر.
اونون بو گونه کیمی تورکجه فارسجا مختلیف ساحه لر ده اثر لری ایشیق اوزو گوره رک اوخوجولارین رغبتینی قازانیبدیر . اونون آذربایجان خصوصی ایله سرعین بولگه سی ایله باغلی فولکولور توپلاماسی نین آیری یئری واردیر . اومید ائدریک گله جک ده بو احساسلس ادیبین باشقا اثرلرینین ایشیق اوزونون گورمه سی نین شاهدی اولاق . (( بر گرفته از مقدمه ی کتاب " قیزیل غزللر " بقلم استاد بهروز ایمانی ))

 اسامی کتابهای چاپ شده:1- نوید وصال ، ترکی وفارسی2-تاریخ، سرعین درآینة قلم ، تارخچة شهرستان سرعین3- منظومة عقل وعشق4-  منظومة شمس ولایت5-   مشارکت وخلاقیت درآموزش وپرورش 6-   قیزیل غزللر، نمونه ازغزلهلی درویش قارتال7-   ساوالان قارتالی نین اسکی غزللری، نمونه غزلهای تُرکی سالهای قدیم

استاد اسداللهی :این خلاقیّت درعالم شعروادب همه گی ازتشویقات استادشهریاربوده ایشان قدم به قدم غزلیات تُرکی وفارسی بنده راچون معلم دلسوزهمیاری وهمکاری میکردند . سالهای سال اودرسرعین وبنده در تبریزیارهمدیگربوده ازچشمه سرشارعلم وادب اوسیراب نمیگشتم ایشان استاد فلسفه وعرفان بوده ازمکتب مولانا جام معرفت ومحبّت نوشیده غرق درافکارلسان الغیب حافظ شیرازی بودند .

درهرنگاه حافظی را در رفرف ملکوت مشاهده نموده ودرپشت سرمولای روم بنمازمی ایستادم شهریار مولای روم وحافظ عصرمن بنظرآمده درحلقه مکتب شهریارهمه وهمه دلباختة او وغرق درافکاراومی شدیم .

سولماز پورنعمت پیله رود

فولکولورون کؤکو آذربایجان اراضی‌سینده بیر اولدوغونو نظره آلاراق، هر منطقه و ماحالدا‌، اؤزونه مخصوص فولکولورا مالیک اولدوقدا ائله بو کؤکدن قیدالانمیشدیر. آیدیندیرکی هر ائل ایله قوم اؤز کیملیگینی، فولکلورو ایله تانیتدیرا بیلر و اونو قورویوب ساخلاماغی اؤز هویتینی قوروماق دئمکدیر. بو آچیق مسئله‌نی نظره آلاراق، ائل بیلیمی  درنه‌یی (آذربایجاندا ایلک فولکلور مؤسسه‌سی) قورولوب ایشه باشلایان گوندن بورا کیمی بیر چوخ شهر و حتی کندلرده ساکینلشمیش خالقین فولکلورونو «بولتن» شکلینده چاپ ائدیب، سایین اوخوجولارینا چاتدیریب.

بو ایل پاییزین ایلک آییندا بو موسسه طرفیندن نمین ماحالینین فولکلورونا دایر ۵۶صحیفه‌لیک بیر اؤزل سای بوراخیلدی. نمین یازیچیلاری و قورومدا چالیشانلارین چاباسی ایله چاپ اولان بولتن اوخوجولار طرفیندن آرتیق قارشیلاندیغی اوچون، بو قرارا گلدیک آیری بیر سای البته گئنیش بیر جغرافیا دایره‌سینی احتوا ائدن، یعنی اردبیل استانی اوچون، حاضیرلانیب یاییلسین.

ائله بو اساسدا استان‌دا یاشایان قلم صاحیبلری طرفیندن، دیرلی فیکیرلر و ملاحیظه‌لردن علاوه اردبیل، نمین، مشکین، خالخال، پارس‌آباد و... شهرلرینه باغلی اولان شیفاهی خالق ادبیاتیمیزدان آلینان قیسا و عینی حالدا دولغون یازیلار الیمیزه چاتیب. اونلار بو ساییدا سیز حؤرمتلی اوخوجولاریمیزا تقدیم اولونور.

دیرلی، یول گؤستریجی باخیش، سوال و یازیلاریزین یولونو گؤزله‌ییریک. ساغ اولون.