سوابق اجتماعی ایجاد مدرسه در منطقه نمین :
نمین : حدود سال 1290 با وجود مکتب خانه های متعدّد در نمین به توصیه و همّت مرحوم سردار محترم[1] مؤسّسه ای به نام اشکولّا[2] تأسیس شد که توسّط معلّمین روسی به نامهای غلامعلی خان[3] و ایوب بگ و جمشید بگ ، زبان روسی تدریس می کردند .پس از مدّتی ، حدود پنج سال بعد مدرسه ی عنوان شده بنا به توصیه و همّت روشنفکران وقت نمین ، اشکولّای موجود به مدرسه نوین تبدیل شد و علاوه بر تدریس زبان روسی زبان فارسی را نیز معلّمین ایرانی زیر نظر زین العابدین ادیب ( از اردبیل ) و آقای مطلعی و میر محمّد علی ( هر دو از نمین ) و آقایان دهقانی و تقی زاده ( هر دو از تبریز ) تدریس می کردند. از دانش آموزان اوّلیّه آقای شهاب آذرتاش[4] ، روح ا... خان اسبقی و غلام رضا خان امیری ( از اردبیل ) بوده اند .
منبع :http://tarikheardabil.blogfa.com
اوّلین مدرسه دولتی پسرانه در نمین در سال 1299 ه.ش تأسیس گردید ، نام مدرسه فردوسی بود و دانش آموزان تا کلاس ششم ابتدایی در این دبستان به تحصیل ادامه می دادند . امتحانات کلاس ششم ابتدایی با تشریفات خاص و با حضور بازرس اعزامی از تبریز انجام می گرفت .
در سال 1304 ﻫ . ش به همّت اهالی روشن فکر و بانویی محترم و علاقمند به علم و دانش « اشرف خانم صارمی » و با همکاری بانوان فداکار محلّی من جمله قمر خانم[5]، دبستان دخترانه نیز به طور رسمی در نمین گشایش یافت . از سال 1314 با ماجرای کشف حجاب رضاخانی تا 10 سالگی کلاس ها به صورت مختلط اجرا می شد بعد از سال 1320 مدارس دوباره جدا شده است ولی دبستان پرورش به سبب کاهش تعداد دانش آموزان دختر اغلب به صورت مختلط اداره می شده است .
در سال 1325 با افتتاح کلاس های متوسّطه ، دوره اوّل مدرسه پسرانه ی فردوسی به صورت دبیرستان درآمد و کم کم مدرسه ای ابتدایی به نام "برهان اردبیلی" تشکیل گردید که اوّل تا کلاس چهارم بود و پنجم و ششم در دبیرستان فردوسی همراه با دوره ی اوّل دبیرستان تشکیل می شد با توسعه ی مدارس و افزایش تعداد دانش آموزان مدرسه ی ابتدایی از دبیرستان فردوسی به طور کامل جدا شد . فارغ التّحصیلان دبیرستان فردوسی برای ادامه ی تحصیل و اخذ گواهی نامه ی دیپلم به شهرهای همجوار ( اردبیل و آستارا ) می رفتند تا اینکه در سال 1342 کلاس های دوره دوّم متوسّطه در نمین دایر گردید و از آن تاریخ به بعد جوانان نمین در شهر خود موفّق به دریافت مدرک دیپلم گردیدند. [6]
دبستان برهان کم کم رشد کرد و پس از زمان کوتاهی دوره اوّل دبیرستان به سال 1338 در آن تشکیل گردید . این مدرسه مدّت ها با همان نام برهان به فعّالیّت ادامه داد و مدّتی هم به صورت مختلط اداره می شد و بعد ها با نام جدید صدوقی به فعّالیّت خود ادامه داده است . تا اینکه با تغییر نظام آموزشی به مدرسه راهنمایی شماره شش تغییر نام داده و بعد از انقلاب به پاس احترام به مقام شهید نصیر شیردل به نام مدرسه راهنمایی شیردل نمین نام گذاری شد . مدرسه ابتدایی پسرانه که از مدرسه برهان جدا شد به احترام زحمات آقای مطلعی به نام مطلعی نام گذاری شد که تا کنون به همین نام باقی است .
تحصیلات دختران پس از دوران دبستان همانطور که اشاره شد با حضور در دبیرستان صدوقی با شرکت در کلاس مختلط امکان پذیر شد و جمعیّت دانش آموزی دختران به حدّی رسید که دبیرستان 25 شهریور در همان دوره تشکیل و به تعلیم دانش آموزان دختر پرداخت . این مدرسه به نام مدرسه ی راهنمایی تغییر نام داد و در جریان انقلاب سمیّه نامیده شد که تا حال باقی است . امکان ادامه ی تحصیل دختران در دوره ی دبیرستان نیز در همان سالها با تشکیل کلاس های مختلط در دبیرستان فردوسی امکان پذیر شده است . بعد از انقلاب این شیوه متحوّل شده و دبیرستان دخترانه به صورت رسمی با نام اعظم طالقانی شروع به کار نمود و بعد ها شرف نامیده شد . از آن زمان تا به حال آموزش و پرورش در منطقه در حال رشد بوده است و امروزه چندین مدرسه ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان در خود شهر نمین و در دورترین نقاط آن دایر می باشد .
محلّ اشکولّا : ساختمان اوّلیّه اشکولّا واقع در میدان شهر بوده و امروزه دیگر اثری از آن دیده نمی شود تقریبا در محلّ آن میدان شهر ایجاد شده و تندیسی در وسط آن ساخته شده است . احتمال می رود اشکولّای سابق ، قسمتی از مسجد جامع فعلی باشد . دوّمین محلّ آن منزل مرحوم میرزا رفیع عبدالهی ، محلّ مدرسه فردوسی ( در باغ گرجاس ، اکنون در محلّ این مدرسه دو دستگاه ساختمان آموزش و پرورش ساخته شده است . قسمتی از ساختمان زیبای قدیمی پابرجاست . امروزه در این محلّ مرکز مشاوره برقرار است . ) نزدیک بازار نمین کنار رودخانه و ضلع شرقی آن بوده است . در این مدرسه آقای زین العابدین ادیب تدریس می کرد که مدرسه با تدریس ایشان شروع به کار کرده است .
از سال 1295 ه.ش به بعد که مدرسه به صورت نوین در آمد و زبان روسی و فارسی در آن تدریس می شد . تا آن تاریخ ، مدرسه ی رسمی فقط در نمین وجود داشت و در اردبیل منحصراً مکتب خانه موجود بوده است .[7] به طوریکه روشن فکران اردبیل که به تحصیل فرزندان خود علاقمند بودند آن ها را اعم از دختر و پسر جهت تحصیل به نمین می فرستادند . آنچه مسلم است ، تأسیس اشکولّا و مدارس نوین از لحاظ کمّی و کیفی ، مقدّم بر شهرستان های هم جوار از جمله اردبیل بوده است . علّت این امر مهاجرت افراد از کشور همسایه ی شمالی به نمین بوده است که در آن زمان فرهنگ پیشرفته تری داشته اند . نمین در آن موقع شهر تجاری و گمرکی بوده و از موقعیّت اجتماعی و اقتصادی خاصّی برخوردار بود و مردان لایق بزرگ علمی در این مرکز فرهنگی تعلیم یافته ، که نه تنها از مفاخر نمین می باشند بلکه عدّه ای از آن ها جزو افرادی انگشت شمار بوده اند که خدمات شایان و قابل توجّهی به فرهنگ کشور عزیز ما و مردم مسلمان و دانش دوست ایران نموده اند .[8]
Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA
|