اصلان زاهدی شاعری است که گوشه ای از ادبیات شفاهی موطن اش آذربایجان را می سراید . شعر او ترانه است و ترانه او شعر و شعر او صدای مغنی های ایل «اوزنها» (عاشیقها)است و او خود اوزانی است برجسته . او مثل شعرهایش ساده و بی آلایش است و هیچ گاه سعی نمی کند که با پیچیدگی و ابهام در شعر ،خویش را خیلی شاعر نشان دهد . او مرثیه گوی دل خویش است . شاعر ایل خویش ،وطن خویش و ملت خویش . او انگار داغ هزاران ساله دارد و درد پدران و مادران ایل خویش را فریاد می زند راستی مگر غیر از این است که ادبیات شفاهی اذربایجانی ها غنی تر از ادبیات مکتوب آنهاست
ایشان به امید خدا کتاب 4 خود را به چاپ رساند کتاب جالادیم گونو.گونه - و کتاب غریب ائلده -...
به لطف خدا هفته پیش کتاب گیزلنمه عشق اودنا ازاصلان زاهدی پیله رود انتشار یافت .